Pasjonująco..

'Wyznanie męża, który nie poszedł za Panem'

Panie,
Przed wielu, wielu laty
Spotkałem Cię na drodze do Jeruzalem.

Była wczesna wiosna.
Kwitły drzewa migdałowe.

Pamiętam te chwile, gdy podszedłszy do Ciebie,
Spytałem, co mam uczynić,
Aby być doskonałym.

Odparłeś, że powinienem sprzedać
Całą moją majętność,
Pieniądze rozdać ubogim
I iść za Tobą.

Ogarnął mnie smutek.
Stchórzyłem.
Powróciłem do domu.

A teraz jestem już starcem,
Mam liczną rodzinę.
Mój majątek pomnożył się w dwójnasób,
Ludzie uważają mnie za szczęśliwego.

Ja jednak czuję w sobie dotkliwą pustkę,
Niedosyt
I beznadziejność,
Które nawet moim najbliższym
Ujawnić się boję.
Na pewno by mnie wyśmiali.

Minęły lata,
A ja wciąż zapomnieć nie mogę
Tamtej wiosny,
Mojego pytania
I kwitnących drzew migdałowych.
-------
Ja nie chcę być taka, jak ten człowiek..
------------
Ufność i miłość.
Nie mam po co się wściekać, nienawidzić, krzyczeć.
Buntem nie zmienię sytuacji w domu..

A zatem umacniam się więc modlitwą i Sakramentami.
To najrozsądniejsze wyjście.

Miłość..?

Tęsknota...
a zarazem pustka..
jak to możliwe?
jesteśmy tak blisko siebie, a ja mimo to tęsknię..
dziwi mnie to trochę..

coraz bardziej widzę, że ten świat nie jest dla mnie..
Ty przenikasz me myśli w każdym momencie dnia..
nawet wychodząc na spacer z psem, czy też idąc do sklepu nie ma chwili,
abym o Tobie nie pamiętała..
zawsze coś zanucę, czy zaśpiewam..
jesteś cały czas w mej głowie, w mym sercu..
nie potrafię już skupić swych myśli w inną stronę...

czy to milość?
czy to te słynne zakochanie się, kiedy tracimy dla kogoś głowę?
'Jezu, ja kocham Cię, ja kocham...'
---
'To tylko miłość, nie panikuj..
nie ma czego tu się bać.. przyszedł Twój czas...'