Cisza... :]

Komp zepsuty doszczętnie,
ale że u kuzynki jestem, to wpis będzie ;]

----

"Chlebie najcichszy, otul mnie Swym milczeniem..
Ukryj mnie w Twojej bieli..
wchłoń moją ciemność.."

Wyciszona..
Spokojniejsza..
Ale dobrze mi z tym..
Chyba odnalazłam to, czego poszukiwałam..

Przeanalizowałam sobie trzy ostatnie lata..
wiele sytuacji, moich zachowań, ran, lęków..
Nie obyło się bez łez na modlitwie..
ale przez to, że je wypłakałam,
od razu lżej się zrobiło..
wszystko ze mnie zeszło..
zeszło to, co wczesniej było tłumione..

już lepiej ;]
po głośnym uwielbianiu przeszłam teraz na ciszę..
w ciszy ma dusza odpoczywa...
z niecierpliwością czekam przyszłej soboty,
przyszłego Dnia Skupienia..
ciszy, spokoju, modlitwy..

W między czasie minął roczek,
odkąd codziennie przyjmuję Cię do serca.. :]
może to dla kogoś nic niezwykłego..
ale jak sobie przypomnę moje wcześniejsze zmagania
ze skrupułami,
to świadomość tej rocznicy bycia z Tobą tak blisko,
jest dla mnie czymś najpiękniejszym w świecie :D

Dzięki Ci, Jezu, że uleczyłeś tę paskudną chorobę mej duszy... :]

Na Eucharystiach wyciszona, ale z uśmiechem,
bo ilekroć podchodzę do ołtarza i przyjmuję Cię do serca,
wracam obdarzona najwspanialszym pocałunkiem :]
Twoim, Jezu, pocałunkiem :]
i to nie tylko jednym, bo codzień następnymi :]
ach! jak bardzo mnie kochasz :]