Powoli, powoli, spokojnie..

Na zajeciach zostałam polubiana

i to nawet przez sporą grupkę,

z którą teraz się trzymam :)

Sympatycznie :)

Bałam się nieakceptacji, wyizolowania..

A tu miła niespodzianka..

Dziękuję za to, że mnie otworzyłeś

i dałeś odwagę do zawarcia nowych znajomości.

Bo ja sama z siebie jestem nieśmiała,

a Ty sprawiłeś wielkie rzeczy we mnie w dniu inauguracji ;)

taka głupawka to zupełnie nie moja specjalność :P

a to właśnie przez nią mnie polubiono :]

Do mojego serca na nowo wraca pokój..

Ale powoli, powoli, bardzo powoli..

bo ostatnio wiele lęku, wiele złości, niechęci..

wiele nieporozumień, które zabolały...

Ale te uczucia gdzieś jedynie na powierzchni..

zmienne, chwilowe, przemijające..

Tylko miłość do Ciebie niezmienna i z pewnością nie chwilowa..

Przedwczoraj powiedziałam Ci: "przepraszam"..

dwa tygodnie minęły..

padły pewne piękne słowa..

których potrzebowałam..

nie sprzeciwiałam się..

Dziękuję Ci za tą dziecięcą radość,

z jaką odeszłam wracając do ławki..

Dziękuję za to,

że po raz kolejny przybliżyliśmy się do siebie..

jeszcze bardziej i bardziej..

Serce aż płonie z miłości..

http://www.youtube.com/watch?v=-EbaqoJ7XRw&feature=related :

"Lepszy jeden dzień w przedsionkach Twych,

lepszy jeden dzień w domu Twym

niż gdzie indziej, Panie mój,

tysiąc dni...

Lepiej w domu Twoim być

niż gdzie indziej spędzać czas.

W Tobie radość, pokój i zbawienie jest..

Jesteś mą Nadzieją, jesteś mym Schronieniem,

moją Twierdzą - nie boję się!...

Uwielbiam, wywyższam,

ja kocham Cię!... "

Choć czeka mnie wiele ciężkich decyzji

i trudny krok do zrobienia,

nie poddaję się i ufam Ci.

Ty jesteś mą twierdzą, moim schronieniem!

Czego więc mam się obawiać?

Nie muszę niczego!.. :]

bo Twych ramionach zawsze czuję się tak bezpiecznie.. :)