Listopadowo...

Dziś o północy padły ciekawe słowa na cmentarzu..
"Święty to ten, co świeci"...
Pragnę świecić..
tak jasno, jak tylko się da!..

Najbardziej zdziwiło mnie to,
że uczucie bólu i smutku wywołał widok grobu pewnego dziecka,
któremu dane było przeżyć tylko dwa dni..
na tym grobie znajdował się tylko jeden żółty znicz..
ten sam, który zostawiłam w zeszłym roku..
w między czasie nikogo tam więcej nie było..
przykro :(
aż serce zaczęło się ze smutku kroić..

Niedługo miną trzy lata od śmierci taty..
a to jakoś w ogóle nie boli..
bardziej przejęłam się faktem dotyczącym tego dziecka
niż... nim..
w moim sercu po tych niecałych trzech latach jest pustka..
pustka, pustka i nic poza tym..
nie ma bólu.. prędzej obojętność niż żal i ból..
sama się dziwię..

Znicze przy krzyżu świeciły się żółto-czerwono..
pięknie to wyglądało..
ale...
tak szczególniej spojrzałam na krzyż..
Ty zwyciężyłeś.
to mi zawsze dodaje nadziei..
Ja też zwyciężę..
pokonam przeciwności.

Z Tobą przy swoim boku - zawsze!.. ;)