"On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących,
tym, który stał się głowicą węgła." / Dz 4,11/
Znalazłam w necie pewien komentarz, który mnie ujął za serce:
"Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym." / Ps 118,22/
"Kamień wspomniany w Psalmie 118, najpierw jest odrzucony, a potem wzięty jako kamień wybrany. Odnosi się to do samego Jezusa. Odrzucony przez Izrael, jak to sam wyznał w przypowieści o nieuczciwych dzierżawcach winnicy, stał się kamieniem węgielnym Nowego Izraela - Kościoła, którego fundament stanowią apostołowie, wierni zaś są żywymi kamieniami tej budowli. Jeden z kamieni fundamentu przewyższa inne, jest nim Piotr - czyli skała: Ja ci powiadam, ty jesteś Piotr i na tej opoce zbuduję mój Kościół. Chrystus jako kamień węgielny łączy ze sobą dwie ściany (apostołów i proroków) i jest podstawą, na której wyrasta budowla po to, aby się stać przybytkiem, w którym będzie mieszkał Bóg. W Nowym Testamencie kamień węgielny jest najważniejszym elementem w całej budowli."
Podczas rozmowy z moim kierownikiem ostatnio usłyszałam od niego te słowa z Dziejów i Psalmu, ale... jakoś nie przywiązałam do nich uwagi, tak bardzo znane... A dziś, biorąc na modlitwę te jutrzejsze fragmenty... doświadczyłam pokoju serca... Jakby promyk, który rozświetlił co nieco... :) To jest TO słowo, na tę ranę z przeszłości przenoszoną na teraźniejszość, na to odczucie bycia niechcianą tu i teraz. Znalazłam dla siebie nadzieję, pociechę i siłę. Nie spodziewałam się... Odrzucenie kiedyś, bycie niechcianą teraz? To można przerwać, nie muszę tego przenosić na teraźniejszość, a tym bardziej wejść z tym w przyszłość. Ludzie mogą odrzucić, nie chcieć, ale On jest inny. Słowo daje ŻYCIE! Ma moc przemienić serce, uleczyć, wyzwolić od tego, co je obciąża. Odrzucony stanie się węgielnym. Węgielny jest najważniejszym, najpotrzebniejszym, najcenniejszym, na nim wszystko się opiera. Jest właśnie przez to wybrany, ważny, potrzebny!
Coś pękło, pokój w sercu, cisza w środku. To mój fragment.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz