Strony

17 grudnia 2011

Wspomnienia...

Pieśń podczas domowej procesji z Dzieciątkiem w Adwencie...

"Otwórz się, niebo pokryte chmurami,
I Sprawiedliwy niech zejdzie z obłoków,
Jak deszcz ożywczy, co zwilży pustynię
Naszego serca.
Otwórz się, ziemio,
i wydaj swój Owoc,
Zrodzony z Ojca i czystej Dziewicy,
Gdyż On przyniesie zbawienie i pokój
Całemu światu.

Przyjdź, Pojednanie, już więcej nie zwlekaj; Niech Twa obecność przywróci nam łaskę,
I wprowadź wszystkich znużonych wędrowców
Do domu Ojca.

Znak Twój na niebie zabłyśnie narodom
Gdy znów nadejdziesz, by sądzić sumienia;
Pamiętaj wtedy, żeś mieszkał wcielony
Pomiędzy nami.

Boży Baranku, czekamy na Ciebie
I pieśnią chwały wielbimy Twą dobroć;
Sławimy również i Ojca, i Ducha
W jedności z Tobą. "

Piękna ta pieśń...
Bardzo ją lubię...
Jakoś tak wszystko się przypomina...


i...
"Pragniemy Ciebie, jak ziemia spalona
Przez żar słoneczny spragniona jest deszczu,
By ją nasycił i plonem obdarzył
Nowego życia.

Szukamy Ciebie, jak łania dążąca
Do chłodnej wody przejrzystych strumieni,
By się napoić i siły odzyskać
Na dalszą drogę.


Czekamy, Panie, na Twe narodzenie,
Jak nocne straże na świt oczekują
;
Łakniemy Ciebie, jak człowiek zgłodniały
Pożąda chleba.

Baranku Boży, posłany przez Ojca,
Byś swoją śmiercią odkupił grzeszników,
Nie zwlekaj dłużej, lecz przyjdź i zamieszkaj
W człowieczych sercach.


Nadziejo świata i Nowe Przymierze,
Emmanuelu odwiecznej miłości,
Niech Tobie z Ojcem i Duchem płomiennym
Rozbrzmiewa chwała. Amen"



-----
A także podczas nowenny ze wszystkimi siostrami po Eucharystii śpiewamy:




"Mądrości, która z ust Bożych wypływasz;
wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz.
Przybądź i naucz dróg roztropności,
Wieczna Mądrości!"




Jestem z nimi tak blisko, jak tylko można na odległość...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz